Een afwasrobot, een patisserierobot, een chef-de-partierobot en een kaastrolleyrobot (die laatste liefst voorzien van heupen en een aantrekkelijke voorgevel): Herman ziet ze wel zitten, als hij er even over nadenkt. Als ik alle verhalen moet geloven, moeten wij eraan geloven. Nu is het einde der mensheid al zo vaak voorspeld, maar het betreft in dit geval een ander gevalletje van doemdenken. De gesprekken en artikelen gaan niet over het einde der tijden. Sterker nog, we gaan alle tijd krijgen. Ook ik ga vandaag los met robots. Niet om op te vreten, uiteraard. Ik maak jullie deelgenoot van wat bespiegelingen over hoe het leven in een gerobotiseerd restaurant eruit kan zien. Ongelooflijk veel mensen denken dat robots werk gaan overnemen. Uiteraard niet het eigen werk, maar dat van een ander. Logisch, je kunt maar beter positief met dit soort bedreigingen omgaan. Vervelende zaken overkomen altijd de ander, nietwaar? Het verzoek om een robotstukkie in relatie tot eten en drinken te produceren, zorgde er in ieder geval voor dat ik voor het eerst – heel kort – over de kwestie ben gaan nadenken. Ik ben ondernemer genoeg om kansen in de robotisering te zien. Het is pak ’m beet 2020. Een handelsreizigster in robots bezoekt mijn toko. Zij pakt de glimmende catalogus uit een veel te dure kalfslederen aktetas. Ja mensen, haar zaken gaan zichtbaar goed. Ik kan kiezen uit een afwasrobot, een patisserierobot, chef-de-partie-robotten met specialisaties als vlees, vis en groenten en ober-robots (de spellingchecker accepteert deze woorden al…).
Te voorspelbaar
Echt een geinig dingetje is de kaastrolleyrobot die van heupen en een aantrekkelijke voorgevel is voorzien. Als gimmick heeft ze ook een Herman-robot, die in de verste verte niet in de buurt komt van het echte werk, want voorspelbaar. Die robot stemt mij optimistisch: ze kunnen nog steeds niet alles robotiseren. Ze maakt een berekening en in één klap is me duidelijk dat ik heel veel geld kan besparen. Als alles werkt. Een onderhoudscontract garandeert dat ik altijd over genoeg vaardige handjes kan beschikken.
Beleving
Maar hoe zit het met de inkomstenkant? Gaan de klanten een persoonlijke bediening niet heel erg missen? Uiteindelijk draait het bij uit eten gaan in mijn soort zaken ook om de beleving. Uiteraard bood de dame een oplossing: robotklanten. Dat ik daar zelf net op gekomen was! Want robots die ergens anders het geld verdienen, hebben op hun beurt geld te verteren. Je zet die nozems een bak olie voor en ze gaan gesmeerd het leven weer tegemoet. Was ook niet nodig, want zelfsmerend. Ze aten echt, voor de vorm. Mijn werk was de dagopbrengst uit de kassa halen en van het leven genieten. Mijn conclusie: dat dit 2020 heel ver weg mag blijven. Doe mij maar een paar intelligente keukenmachines, dat lijkt me voldoende. Het feestje, dat een avondje uit toch is, maken mijn mensen van vlees en bloed zelf wel.